ZORUNLU BAĞIŞ İLE ALINAN MERCEDESLER..

Dün bir veli aradı.

Konu, bilindik mevzuydu.

Sıkıla, sıkıla; “hocam kayıt için istenen parayı ödeyemeyeceğim, sizin tanıdıklarınız vardır, bir şey yapamaz mısınız?” diye sordu.

Kızsam mı, üzülsem mi bilemedim.

Velilerin düşürüldüğü hale bakar mısınız?

İnsanlar, çocuklarını okula kayıt ettirebilmek için bile torpil arar hale getirilmiş.

Elbette ki, kayıt için istenilen para çok büyük bir meblağ değil, cebinizden de çıkarır ödersiniz ancak konu o değil.

Konu, bağış adı altında, zorunlu kayıt parasının alınması.

Milli Eğitim Bakanlığına bakarsanız, “kayıt parası” yasal değil ve veliler böyle bir parayı ödemek zorunda değiller.

Ancak diğer yandan aynı bakanlık, velilerin de eğitime  katkıda bulunması gerektiğini savunarak, alınan paraların bağış olarak alındığını söylüyor.

İyi de kardeşim, zorunlu bağış olur mu?

Bağış yapmak isteyen ya da bağış yapmaya gücü olan zaten yapıyor.

Okul kaydı esnasında Okul Aile Birliğinden birisini kayıt masasının başına oturtup, bağış (!) makbuzu kesildikten sonra kayıt yaptırmanın alemi ne?

Verebilen var, veremeyen var.

Ülkeyi, ekonomik çıkmaza sürükleyeceksiniz, okulların yarısını göçmen çocukları ve mevsimlik işçi çocukları dolduracak ve karnını bile zor doyuran bu ailelerden, zorunlu bağış alacaksınız.

Bu resmen insafsızlıktır.

Şimdi diyeceksiniz ki; “Okullara yardım yapılmıyor, okullar ne yapsın”.

İşte sorun tam da bu noktada.

Biz, Hükümetlerin yapmayıp, halkın omuzlarına yıktığı her sorumluluğu, öylesine normalleştirip, içselleştiriyoruz ki, hükümet etmesi gerekenler, sorumluluklarının hesabını halktan sormayı kendilerinde hak olarak görüyorlar.

Hayır efendim!

Okulları tamir edip, boyamak, bina ilave etmek askerin görevi değil.

Okul idarelerini, bunu yapmaya mahkum edemezsiniz.

Kağıt, kalem, kitap, fotokopi gibi eksikleri gidermek, Okul- aile Birliklerinin görevi değildir, velileri dilencilik yapmaya zorlayamazsınız.

Okullardan, hastanelerden kısarak , kendinize mersedes alamazsınız.

Bir yandan “Para yok” diyerek bir çocuğu, kayıt parası ödeyemediği için rencide ederken diğer yandan, bu çocukların ana-babalarının ödediği vergilerle mersedes alıp binemezsiniz.

Bir tarafta Milli Eğitim Bakanı, hiç gereği yokken makam arabası yeniliyorken diğer tarafta veliler zorunlu bağışa mahkum ediliyorsa, orada adaletsizlik kadar, yönetimde başarısızlık da var demektir.