YARININ BÜYÜKLERİNE

Dün 23 Nisan’dı… Çocukluğumuzda en heyecanla beklediğimiz bayram… Atatürk ün çocuklara armağan ettiği,dünyada ilk ve tek olan “çocuk bayramı”.Tam adı ile Milli Egemenlik ve Çocuk Bayramı… Anavatan Türkiye’de verilen kurtuluş mücadelesinden sonra meclisinin açıldığı gün 23 Nisan….

Bu anlamlı bayram ve gün dün Türkiye’de ve KKTC de çeşitli tören ve etkinliklerle kutlandı. Bu kutlamalara yıllardır kardeş ve dost ülkelerden çocuklar da katılıyor.Yerel milli giysileri içinde gösteriler yapıyor,şarkılar söylüyor,bu güzel ve özel günü Türk kardeşleri ile birlikte kutluyorlar.Yeni dostlukların temelini atıyorlar…Şimdi aynı uygulama var mı bilmiyorum ama gelen konuklar yaşça uygun çocukları olan evlerde de kalır ağırlanır,kısa ama coşkulu beraberlikler yaşanırdı..Ayrılışlarda gözyaşları bile olurdu.Belki hala dostlukları süren çocuklarımız  vardır..

Bu yıl bu güzel bayrama Sırbistan’ dan gelen çocuklar katılamadı.Güney Kıbrıs’taki Larnaka Havaalanına gelen ekibe Rum makamları izin vermedi.İki gün havalimanında kaldılar ve heyecanla ,sevinçle gelen çocuklar hüzünle  ve de pek de “neden” olduğunu herhalde anlayamadan geri döndüler..Çoğunun belki de ilk yurt dışına çıkışı idi yeni dostlar edinmenin ,yeni tatları denemenin,güzel giysileri içinde yerel oyunlarını sergileyememenin hüznü ile geri uçtular ülkelerine …

Türkiye de yayınlanan ve en çok satan aylık dergiler arasında olan Başkent Üniversitesinin Kültür Yayını “Bütün Dünya”nın sürekli yazarlarından kendi de yabancı dil öğretmeni olan Nuray Bartochek bu anlamlı günü bakın nasıl irdelemiş. Selam olsun …

“Sevgili  çocuklar,

Ata’mızın armağanı 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramınızı başım dik, sizlere mutlu bir çocukluk sağlayabilmenin gururu ve onuruyla kutlamayı  isterdim ama yüreğimdeki çocuk   isyanlarda. 

Biz yetişkinler, çocuklarımıza sürekli sorumluluklarını yerine getirmelerini anımsatırken, kendi sorumluluklarımızı sorgulamayı unuttuk. Çocuklarımıza karşı en büyük sorumluluğumuzun karınlarını doyurmak ve eğitimlerini tamamlayıp bir meslek sahibi olmaları için kurstan kursa, sınavdan sınava koşturmak olduğu yanılgısına düştük.

Aya gitmeyi başardığımız, teknolojide sınır tanımadığımız günümüzde, üzülerek belirtmeliyim ki insanlıkta bütünlemeye kalmayı bile başaramadık. Hırslar, egolar ve doyumsuzlukların etkisiyle insanlığımızdan uzaklaşıp yaşamın tüm sorumluluklarını, çirkinliklerini, acımasızlığını siz çocukların omuzlarına yükledik. 

Çocukların, dünyanın her yerinde insanın henüz kirlenmemiş, en saf, en masum hali olduğunu unuttuk biz yetişkinler.  Hiroşima’da yanarak ölen küçük kızla, cansız bedeni sahile vuran Aylan bebeğin, terör kurşunuyla can veren çocuklarla Afrika’da açlıktan ölen çocukların arasında hiçbir fark olmadığını, çocukların bir ülkeyi, ırkı, etnik kökeni, inancı değil, insanlığı temsil ettiklerini anlayamadık hala ne yazık ki. Birbirimizi ötekileştirdikçe ötekileştik. Birbirimizi iteledikçe itildik, yalnız kaldık. “Biz” olmayı unuturken sevgiden, barıştan, insanlığımızdan uzaklaştık.

Ekmek parası, yaşam kavgası, beynimizi uyuşturan medya yayınları derken, düşünmeyi, sorgulamayı, haklarımıza sahip çıkmasını, neredeyse adaleti unuttuk. Aynı evlerde, ayrı dünyalarda yaşarken çocuklarımızın gözlerinin içine bakarak konuşmayı unuttuk.

Sevgili çocuklar, sizler bugünün küçükleri, yarının büyüklerisiniz. Bizim unuttuklarımızı siz unutmayın.  Çocukları geleceğimiz olarak görüp, onlara bayram armağan eden Atatürk’ün çocukları olarak en büyük sorumluluğunuzun yurtta ve dünyada barışı, sevgiyi, özgürlüğü, adaleti sağlamak, milli ve insani değerlerimize sahip çıkmak,  Ata’mızın kurduğu Türkiye Cumhuriyetini sonsuza dek yaşatmak olduğunu asla unutmayın.  Unutmayın ki, yıllar sonra çocuklarınıza  gururla, onurla, mutlulukla, başınız dik “23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı Kutlu Olsun” diyebilmenin mutluluğunu yaşayabilesiniz. “