ŞİİR-RESİM-HEYKEL VE SERAMİKTE BİR İSİM:  CUMHUR DELİCEIRMAK

Sessiz Olan Herşeyin Sesidir Şiir…  Her ülke, her millet kendi değerleriyle var olur ve bu varoluş; o değerlere sahip çıktıkça ilerler ve var olmaya devam eder. Kültür; bir milleti millet yapan, onu millet vasfıyla var eden bir olgudur. Ülkemizde de kültürümüze, sanatımıza, sanatçımıza ve bu ülke için çalışan herkese ne kadar sahip çıkar ve onları tanıtırsak, o derecede ilerleme kaydederiz diye düşünüyorum. Hep bahsederiz ya da kulak misafiri oluruz. Kıbrıs kültürü, kültürümüz, geleneklerimiz, göreneklerimiz, değerlerimiz… vs vs. diye. Ama o kültürü araştıran bizlere yıllar öncesinin mirasını bırakan, önümüze seren değerleri ne kadar biliyoruz. Belki de bu satırlara okuyucularım hiç yabancı değildir çünkü hemen hemen çoğu yazımda, kültürümüze, değerlerimize ve kültür insanlarımıza sahip çıkılmasının ve onların tanıtılmasının altını çizmekteyim. Bugün yine sizlere, ülkemizde şiir ve düzyazı yanında, resim, heykel ve seramik sanatları ile de uğraşan çok yönlü bir değerimizi tanıtacağım. Cumhur Deliceırmak… Cumhur Deliceırmak, 1951 yılında Lefkoşa’da doğdu. Sanat çalışmalarına genç yaşta başlamış, lise öğrencisi iken bir grup arkadaşı ile “ÇABA” adlı kültür-sanat dergisini çıkardı. Şiirleri gazetelerde ve dergilerde yer aldı. Deliceırmak, Lefkoşa Türk Lisesi'ni bitirdi, İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi'ne devam etti; türlü işlerde çalıştı, bazı derneklerde etkin görevler üstlendi. Şairliğinden çok seramik sanatçılığı ile bilindi.1990'da Bozkurt'un bir yıl kadar sürecek olan ikinci yayın yaşamı dolayısıyla gazetede köşe yazarlığı yaptı. Cumhur Deliceırmak; şiir ve düzyazı yanında, resim, heykel ve seramik sanatları ile de uğraşmaktadır. Heykel dalında 1. Asya-Avrupa Sanat Bienali’nde Jüri Özel Ödülü almıştır. Resime Aylin Örek’in teşviki ile başladım diyen Deliceırmak, resim ve heykelleri yaparken neleri önemsersiniz, neler objelerinizdir, nelerin resimlerini yapmaktan hoşlanırsınız sorusuna ise “Ne varsa eksikliğini hissettiğim tabiatta, onların resmini heykelini yaparım” diye cevap veriyor. Şiirde ses benim için çok önemlidir, heykelde ise dengeyi önemserim diyor ve ekliyor “Zalimlere hayır demek için sanatçıyım”… Nice eserlere Cumhur abi… ÇOCUK VE ALLAH (Dağlarca 'nın izni ile) Deniz yanyanadır karayla NİÇİN Ve yüzü yerin karşı-be-karşı gökyüzüne Adından başkane sivarki Tanrının Adıyla başlarım ve yanına koyarım insanın insanı TAMEDEDERİM. Tamam ederim.                 BALLI İNCİRLERİ HEP BERABER Çekmiş içine ışığını güneşin incir dalında orda İğnesi şiirden terzi kanat diken kuşlara Yaşımı mı sordun kaptı kaçıyor dünden güne, yarma. 1987     KOROYA UYGULA (Söz Gazetesi, Lefkoşa, 1982) al benim şarkımı içimde sakladığım yıllarca yaralarını sararsın kırlangıcın yazı taşımaktan kanatlarında yorgun ya da eriği çocukların sevdiği caneriğe aşıla yeşil bir su gibi serin ağzında çocukların ormanların rüzgârı essin al benim şarkımı içimde beklettiğim yıllarca cehizine kat büyümekte olan kızının -daha doğmamış bile olsa- işle burma nakış oğlunun bileziğine - daha büyümemiş olsa bile- şarkı matematik kadar önemlidir bunu unutma, unutturma al benim şarkımı içimde sakladığım yıllarca taşı ekerken taşa saat yaklaşırken paydosa yorgunluk bastırmasın öfkeyi sakın ha onuncun fesleğen -ki çocukların işidir onlar sular çiçekleri- eksik olmasın yakanda bir soru: turnalar niye katar katar havada al benim şarkımı içimde beklettiğim yıllarca ilk onu koy yol torbana yollar iniştir - yollar yokuş yollar engebelidir - yollar viraj yollar rüzgârlıdır - yollar yağmurlu yollar kar - yollar boran yollar sıcaktır - yollar soğuk sel basmıştır yolları haramı kesmiştir yollar tuzaklıdır yollar pusu yollarda barikatlar yollarda kan yollar uzundur - yollar uzun ne demiş uzun yol şairleri (kamyon şairleri): "ömür biter yol bitmez" kısalır yol hep bir ağızdan söylenen şarkılarla bunu sakın unutma al benim şarkımı içimde sakladığım yıllarca koroya uygula