OSMAN KAVALA HAKKINDA AİHM'DEN İHLAL KARARI

Madde 5. Özgürlük ve güvenlik hakkı
1. Herkes özgürlük ve güvenlik hakkına sahiptir. Aşağıda
belirtilen haller dışında ve yasanın öngördüğü usule uygun
olmadan hiç kimse özgürlüğünden yoksun bırakılamaz:

a) Kişinin, yetkili bir mahkeme tarafından verilmiş mahkumiyet
kararı sonrasında yasaya uygun olarak tutulması;

b) Kişinin, bir mahkeme tarafından yasaya uygun olarak
verilen bir karara uymaması sebebiyle veya yasanın
öngördüğü bir yükümlülüğün uygulanmasını sağlamak
amacıyla yasaya uygun olarak yakalanması veya tutulması;

c) Kişinin bir suç işlediğinden şüphelenmek için inandırıcı
sebeplerin bulunduğu veya suç işlemesine ya da
suçu işledikten sonra kaçmasına engel olma zorunluluğu
kanaatini doğuran makul gerekçelerin varlığı halinde,
yetkili adli merci önüne çıkarılmak üzere yakalanması ve
tutulması;

d) Bir küçüğün gözetim altında eğitimi için usulüne uygun
olarak verilmiş bir karar gereği tutulması veya yetkili
merci önüne çıkarılmak üzere yasaya uygun olarak tutulması;

e) Bulaşıcı hastalıkların yayılmasını engellemek amacıyla,
hastalığı yayabilecek kişlerin, akıl hastalarının, alkol
veya uyuşturucu madde bağımlılarının veya serserilerin
yasaya uygun olarak tutulması;

f) Kişinin, usulüne aykırı surette ülke topraklarına girmekten
alıkonması veya hakkında derdest bir sınır dışı
ya da iade işleminin olması nedeniyle yasaya uygun olarak
yakalanması veya tutulması;

4. Yakalama veya tutulma yoluyla özgürlüğünden yoksun
kılınan herkes, tutulma işleminin yasaya uygunluğu hakkında
kısa bir süre içinde karar verilmesi ve, eğer tutulma yasaya
aykırı ise, serbest bırakılması için bir mahkemeye başvurma
hakkına sahiptir.

Madde 18. Haklara getirilecek kısıtlanmaların sınırlanması
Anılan hak ve özgürlüklere bu Sözleşme hükümleri ile izin
verilen kısıtlamalar öngörüldükleri amaç dışında uygulanamaz

AYM: AİHM kararları bağlayıcıdır

Anayasa Mahkemesi, AHİM kararlarının Türk yargısındaki bağlayıcılığına ilişkin şu değerlendirmeyi yapmıştı:

"Mahkemenin kesin nitelikteki bütün kararları ilgili olduğu devlet açısından bağlayıcıdır. Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi, Mahkeme kararlarının uygulanmasından sorumludur. Dostane çözüm kararlarının infazı da bu kapsamdadır. Bakanlar Komitesi, Sözleşme’nin ihlalinin tespit edildiği konuda ilgili devletin kararın infazı için gerekli genel veya özel tedbirleri alıp almadığını denetler. Öte yandan 14 no.lu Protokol 46. maddeyi değiştirerek uygulama aşamasına ilişkin iki yeni usul kabul etmiştir: Bakanlar Komitesinin Mahkemeden kararın anlamını belirginleştirilmesini ve ilgili devletin kararı doğru bir şekilde infaz edip etmediğini değerlendirmesini talep edebilmesi."