NOBEL BARIŞ ÖDÜLÜ KIBRIS’A!

AZ GİTTİK… UZ GİTTİK… KIVANÇ BUHARA   Sevgili AKINCI ve Sevgili ANASTASİYADİS, Size “ sevgili “ diye hitap edişimi lütfen yadırgamayın! Ben, tüm Kıbrıslıların ortak karakteri olan hoşgörülü, yardım sever, tanımadığı insanları bile kahve içmeye, yemek yemeye davet eden Kıbrıslı bir ailenin çocuğuyum. Kıbrıslı Türk veya Kıbrıslı Rum olarak doğmak hiç birimizin elinde değildi! Evet, ben bir Kıbrıslı Türküm; Ancak, bu güne kadar hiçbir Kıbrıslı Rum’a düşmanlık beslemedim. Sovyetler Birliğindeki tıp öğrenimim sırasında çok Rum arkadaşım oldu ve onlarla her zaman iyi ilişkiler kurdum. İçlerinden hiç biri Kıbrıslı Türk olduğum için beni hor görmedi! Yaşlı annem uzun yıllar Rum otellerinde çamaşırcılık yaptı. Bu güne kadar Rum iş arkadaşları hakkında kötü söz söylediğini duymadım. Aynı köylerde, mahallelerde Rum – Türk birlikte yaşadık! Bizim kuşak, Türk ve Rum düğünlerinde karşılıklı yardımlaşarak ve birlikte eğlenerek yaşadı. Rum kemancı, “ karşılama “ havasından sonra, proto ve deftero ile devam eder, daha sonra çifte telli ile Rum - Türk kalabalığı coştururdu. “ Sabah olmasın “ naraları arsında eğlence sabahlara kadar devam ederdi. Rahmetli babam anlatırdı; Annemle evlendiği zaman sağdıcı, gumbarosu yani Panaya’lı bir Rum arkadaşı idi. Panaya kilisesinin papazı bile, eşek sırtında düğüne gelmiş ve tebrik etmişti! Ortak Kıbrıs kültürü ile büyüdük! Zivaniya, üzün sucuğu, pekmez, kuru üzüm, samarellaBaf’ınTrodos eteklerinde yer alan köyümüzün imalatı idi.   Emperyalizm “ taksim ve enosis “ paranoyasını içimize sokuncaya kadar iki halkın kavgası, gürültüsü yoktu! Şimdi; Küflenmiş, pas tutmuş Kıbrıs sorununu çözmek için bir araya geldiniz! İkiniz de Leymosunlusunuz! Hemşeri olmak bir ayrıcalıktır bence! Ben; Rum olsun Türk olsun bir Baflı ile buluştuğumda sevinirim ve onunla uzun saatler Bafı ve Baflıları konuşabilirim!   Sırtınızdaki yük elbette çok ağırdır! Taşıdığınız torbanın içinde ne Polemitya pekmezi, ne de Malyanın verigo üzümleri vardır. Torba, her iki tarafta da barışa ve antlaşmaya karşı konulan taşlarla doludur. Torbadaki taşları tek tek çıkarıp atmak için yeterli iradeniz ve gücünüz vardır! Önce, güven artırıcı önlemleri düşünmelisiniz! Lütfen tüm kapıları açın ve etnik kimliğine bakmaksızın herkesin geçişlerine izin verin. Geçişleri kolaylaştırın. Arabalar için tek seyrüsefer ve tek sigorta uygulamasını hayata geçirin. AB’yi beklemeden , ülke içinde gümrük birliğini uygulayın ve insanların alış – verişlerini tümden serbest bırakın! Daha sonra kapalı Maraş konusunu ciddi o arak ele alın ve Maraş’ı açın! Kısa sürede Kıbrıs sorunun diye bir sorun kalmayacaktır! Siz; sevgili AKINCI ve sevgili ANASTASİYADİS… … NOBEL BARIŞ ÖDÜLÜNÜN çok yakınındasınız!