MAHNUSE MAHALLESİ…
Kıvanç BUHARA
01 Aralık 2015 Salı 09:13
Mutsuzluk nerede, nasıl başlar? Soruyu tersten sorarsanız; “ mutlu, kaygısız, dertsiz bir yaşam nerede var? “ – Dünyamızda öyle bir yer kaldıysa, söyleyin hemen oraya göç edeceğim!” Gelişmişliğin, kalkınmışlığın doruğa ulaştığı mega kentlerde yaşayan insanlar mutlu mu? Yemyeşil parklar, rengarenk çiçeklerin yeşerdiği yol boyları, spor alanları, yürüyüş yolları… Bisikletinizle tur attığınız güvenli parkurlar… Parkın merkezinde romantik bir fontana! (*) Kuşların aşk şarkıları… Nerede bu diyar? Bu cennet denen mekan nerede? Bir zamanlar, Bağdat gibi bir diyar varmış… 21. yüzyılda kendilerini uygar, kültürlü zanneden içleri çürük insanlar tarafından yok edildi! Ya Şam ve Halep? Geçen günlerde tanıştığım, artık gözlerinden boşalacak hüzün ve gözyaşı kalmamış Suriyeli Hristiyan(**) bir bayana sordum… “ – Seni en çok üzen ne oldu?” “ – Yaşanan yıkım, harabeye dönen kentler ve ölen yüzbinlerce Suriyeli…” Birden başı öne düştü; sanki tüm yaşananların suçlusu kedisiymiş gibi ağladı… Başını kaldırıp yüzüme baktığı zaman, artık gözlerinde yaş kalmadığını anladım… Kurumuş gözlerle ağlayan bir insana ilk defa rastlamıştım… “ – Geldiğim kentte bir “mahnuse” mahallesi vardı, yanmış kül olmuş” dedi. Anlattığına göre, Suriye’de, özellikle Halep kentinde, Suriye’ye özgü nefis tatlıların satıldığı mahalleler vardı… Yemek ve tatlı kültürünün yüzyıllar içinden süzülerek gelen, yaşatılan mahallenin yanıp kül olduğuna kahrolmuş… *** Şimdi, Avrupa ve Amerika’da terör korkusu dağları değil, kentleri tuttu! Fontanaların renkli ışıkları altında çalan gitarlar sustu! Geceleri, o güzelim parklarda holiganlardan gayrısı dolaşamıyor… Mutluluğun da mutsuzluğu olur mu? Oluyor demek ki? Avrupalı liderler korumasız sokağa çıkmaz, yalnız başlarına bisiklet sürmez ve sevgilileri ile kol kola kentin sokaklarında dolaşamazlar! Bağdat, Şam, Trablus yandı da; Paris, Londra, Berlin yanmadı mı? Arap’ın, Türkün, Kürdün yüreği yandı da; Fransız’ın, Almanın, Amerikalının yanmadı mı? *** Çok arzulanan küreselleşmiş dünyanın üzüntüsü, kederi, yıkımı da küreseldir! Kıyamet kopacaksa, dünyanın yalnızca bir bölgesinde değil, tümünde kopacak! Sorun nerede biliyor musunuz? İnatçı, despot, acımasız diktatörler bu felaketin farkında değiller! (*) Aşk çeşmesi… (**) Boynundaki haçtan anlamıştım…
- Geri
- Ana Sayfa
- Normal Görünüm
- © 2014 Detay Kıbrıs
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.