MADALYONUN DİĞER YÜZÜNE DE BAKTIK !..

Terminal Bölgesindeki İş Bankasında bazı havale işlemlerimi halletmek için sıramın gelmesini bekliyordum. Birden yanımda bir okul müdürü belirdi. Taner bey merhaba bazı konuları konuşabilirmiyiz diyerek yanıma oturdu. Önce ne konuşacağız diye şaşırdım. Okul Müdürü, ben filan okulun müdürüyüm deyince ‘Hocam’ sizi tanıyorum dedim. Siz okullarda velilerden yazılma ve karne parası adı altında istenen paraları sürekli gazete ve televizyonda işliyorsunuz. Bazı konularda haklısınız ama madalyonun diğer yüzünü çevirip o yüzünü de yazmıyor veya konuşmuyorsunuz dedi. Bizi de dinleseniz ve ona göre kalemi oynatsanız dediği anda biz birçok kez birçok öğretmen ve müdürü bu konuda aradık. Hatta filanca okulun müdürünü daha geçen gün arayıp bu konuda fikir alış verişinde bulunmak istediğimizi söyledim. Ancak okul müdürünün veya öğretmenlerin bizim açıklama yapmamız veya beyanat vermemiz yasak bu nedenle konuşamayacağım dediğini ve bu durumda madalyonun diğer tarafına nasıl bakacağımızı sordum. Okul Müdürü sanki bu soruyu beklermiş gibi Anayasa’da eğitim parasızdır deniyor. Anayasaya göre bizlerin para tahsil etmesi yasaya aykırıdır. Ancak Bakanlık bize para vermiyor. Basına veriyoruz diyor ama inanın her öğrenci için 50 TL para verse biz kimseden para talep etmeyiz. Bu velilerden karne parası veya gezi için para almazsak karneleri hazırlayacak durumumuz olamayacak. Bırakın geziye çıkmayı otobüse binip iki adım gidemeyeceğiz. Bakanlık yeni parkeler yapıyor ama bize başınızın başına bakın diyor. Bazı okullarda 800 öğrenciye 2 hademe düşüyor. 50, 60 ve 80 öğretmeni olan okul var. Düşünün iki hademe 80 öğretmenin bir anda tuvalete gitmesi sonrasında o tuvaletleri bile temizleyemez. Kaldı ki onlarca çocuk var. Hademe alalım diyoruz başınızın çaresine bakın diyorlar. Okul aile birliği ile dilenci konumuna düştük. Teksir yapacak paramız yok. Çocuğa git teksirini yap ve kağıdı getir diyoruz. Okul ile ilgili bir tamirat olacak olsa bize başınızın çaresine bakın deniyor. Okul Aile Birliğimiz ile kapı kapı gezerek bir çeşit dilencilik yaparak para topladık. Ama o para bitti bitiyor. Daha eğitimin başındayız. Şimdi velilerden para tahsil edemezsek birçok zaruri ihtiyacı nasıl karşılayacağız dersiniz? Evet maddi açıdan çok zor durumda olan aileler var. Bunlardan para almamayı biz de istiyoruz. Ama her para almadığımız aile bir başka aileye maddi açıdan yük bindiriyor. Eğitim Bakanlığı şov yaparak biz okullara ödüyoruz ama buna rağmen okullarda para tahsil ediliyor diyor. Bakın yine söylüyorum Eğitim Bakanlığı bize para versin biz kesinlikle öğrenci velilerinden para talep etmeyiz. Bakanlık Anayasanın amir hükmüne bağlı kalarak eğitimi parasız yapsın. Bize de yeterli ödenek ayırsın. Biz eğitimi parasız yapar ve hiçbir para talebinde de bulunmayız. Bakanlık şov yapmak yerine para verirse herşey daha güzel olur. Ama onlar para vermek yerine şov yapmayı tercih ediyor. Para olmayınca da bizlerde mecburen velilerden para talep etmek zorunda kalıyoruz dedi. Okul Müdürünün söylediklerini boşa koydum dolmadı. Doluya koydum taşmadı. Madalyonu çevirip baktığım zaman haklı olduğunu da düşündüm. Eğitim diyor ve parasız yapılacak ibaresini koyuyorsanız, gugukşa kuşu gibi yutmadan o kemiği bir yerlerde deneyip ondan sonra yutmaya çalışacaksınız. Yoksa para yok masalı lafontenin hikayelerinde bile artık yer bulmuyor. Evet, kamu okullarında eğitim Anayasal bir hak ve parasız deniyor. Veliden para isteyen müdür ve öğretmenleri hep suçladık. Ancak madalyonun diğer tarafını çevirdiğimiz zaman bu öğretmenlerin teksir yapacak bile paraları olmazsa bu işleri nasıl yürüteceğine de bakmak zorundayız. Para verdik okullarda para tahsil edemezler diyen bakanlık yetkilileri doğruyu söylüyorsa bunun hesabını da sormalı. Yok para verdik diyerek şov yapılıyorsa ve hesap da sorulmuyorsa bence ‘Sükut altındır’ sözünü hatırlamaları gerektiğini onlara söylemek de bizim vazifemiz olsa gerek.