KÖR, SAĞIR VE DİLSİZ OLMANIN MUTLULUĞU

Size bir önerim var… Bir dakika süre ile gözlerinizi kapatın, Kulaklarınıza sıkı sıkı pamuk tıkın, Ağzınızı bantlayın… Her tarafınız karanlıklar içinde kalacak, Işık yok, görüntü yok, ses yok.     ***   Gözleri görmeyen, kulakları duymayan, dilsiz bir insanın, dünyayı nasıl algılayabildiğini anlamak için onun yerine koyun kendinizi… Sadece bir dakika için. Dokunmakla, okşamakla, öpmekle; Ayakla tepmekle, Kafa ile vurmakla, Taşlamakla, Kısacası bağırmakla, sövmekle Anlaşılmıyor bu kepazeye benzettiğimiz Dünya. ‘MUTLULUK’ bu olmalı… Kör, sağır ve dilsiz yaşamak. Görmez, işitmez ve lal yani.   ***   Dün kendimi bir körün, sağırın ve dilsizin yerine koydum. Gözlerimi kapattım, Kulaklarıma pamuk tıktım, Ağzımı bantladım… Ohhh be… DÜNYA YOKMUŞ! Kuşlar yok, cıvıltıları yok, ağustos böcekleri susmuş; Ağaçlar yok, rüzgarın sesi yok; İnsanlar, yollar, binalar; hiçbir şey yok. Yok oğlu yok!   ***   Körler, sağırlar ve dilsizler; Görebilseler, Duyabilseler, Konuşabilseler, Hangi cehennemde yaşadıklarının farkına vardıklarında; Keşke, Görmesem; Duymasam; Ve konuşmasam diyecekler. Eski kör, sağır ve dilsiz dünyalarına geri dönmek isteyecekler.   ***   Neden mi bu karamsarlık? İnsanoğlu kendini bildi bileli, Ateşi ve tekerleği bulduktan sonra başlayan bilinçlenme; Yazalı ve okuyalı; İcatlar, yenilikler, makineler, taşıtlar, kolay ulaşım, bilgi transferinde inanılmaz sürat… Ve sonuçta; Yapılanları bir anda yok eden savaş ve yıkım. Keşke; insan bu en gelişmiş beyine sahip olmasa. Hayvanlar düzeyinde bir beyinle, Sadece, aç olduğu zaman saldırganlaşan, Karnı doyunca, Serin bir gölgede yatıp gerneşen… Ta ki tekrar acıkıncaya kadar. Bir dakikalık karanlık, sessiz bir dünya… Deneyin, Bir dakika için konuşmayın, bakmayın ve duymayın. Dünya’nın, evrenin, zamanın ve yaşamın olmadığını hayretle hissedeceksiniz.