KIB-TEK’İN UYGULAMASI VATANDAŞI GERDİ

Kıbrıs Türk Elektrik Kurumu en önemli kurumlarımızdan biri, asla özelleştirilmesine onay vermem mümkün değil. Ancak özelleştirmeye karşı dururken kurumun iyi yönetilmesi de esas. Dün sabah Kıb-Tek’in Lefkoşa’daki merkez binasına gittim. Hani şu üç dört katlı olan ve de odalarında klimaların çalıştığı binaya. Zira KIB-TEK yönetimi geçtiğimiz Perşembe günü basına gönderdiği açıklama ile dünü işaret ederek 469 Türk Lirasının üzerinde elektrik borcu olanların elektriklerini ödememesi halinde kesim işlemine başlayacağını duyurmuştu. Kıb-Tek merkezinin önü yurttaşlar ile dolu. Herkesin elinde bir kâğıt kalem bir şeyler yazıyor. Binanın önündeki kalabalık insan topluluğunun yanından geçerek binaya giriyorum. Lefkoşa’nın gündüz boğucu sıcağından neredeyse bir havzaya girmiş gibi hissediyor insan kendini. Binada tüm klimalar çalışıyor. Veznelerin önü tıklım tıklım insan dolu, belli ki birçok yurttaşın ayın 24’ünde elektrikleri kesilmiş. Yurttaşlar öfkeli. Biraz ilerledik, başka bir odaya gittik. Kurumdaki odalar adeta yurttaşlar tarafından istila edilmiş durumda. Biraz olup biteni izledim. Bir kadın geldi kuruma. Elinde bazı evraklar var. Çok alçak bir ses tonu ile bana aylık yüz yüz elli lira fatura gelirken bu ay fatura gelmedi diyor. Üç yüz lira olan borcum bu ay gelmeyen fatura ile 650 TL’ye çıktı ve elektriklerim kesildi diyor. Elindeki evrakları göstererek, bak oğlum diyor ben hasta oldum çalışamıyorum bu da hastaneden raporum bana bu borcu taksitlendirin diyor. Memur sert bir ifade ile bin liranın altındaki borçlara taksit olmaz diyor. Kadın üsteliyor. Bana fatura gelmedi. Ve normal kullandığımın üstünde bir ücret geldi ama yine de ödeyeceğim diyor. Memur bir kez daha bir şey yapamam program böyle diyor. Yukarıda filanca beyi görün diyor.  Kadın zaten alt kattan buraya gönderdiler şimdi de yukarı mı çıkayım diyerek odadan ayrılıyor. Bir başkası benim faturam Üç yüz yetmiş yedi lira ama sabah elektriklerim kesildi diyerek şikâyet ediyor. O da başka bir odaya yönlendiriliyor. Başka bir beyefendi elinde fatura geziyor. Bak diyor siz gazetecisiniz bunu yazın. Fatura istedim, aldım ücret 250 lira. Şok oldum diyor. Bana ortalama yüz yüzeli gelirken bu ay iki yüz elli lira fatura gelmiş. Faturada da ne kadar tükettiğim hangi dilimde ne tükettiğim ve ücretleri yok diyor.  Bir saattir kurumda o odadan bu odaya geziyorum. Olacak iş değil diyor bu iş. Yaşlı amca elinde faturalar ve evraklarla geldi. Bak oğlum dedi sabah kestiler gittik ödedik ama bu 89 lira uzatma ücreti bana dokundu diyor. Al bunu da açılsın kesik elektriğim diyor. Memur ise istemez amca artık bize getiresin otomatiğe bağlandı bu iş diyor. Amca öfkeleniyor. Az önce veznedeki arkadaşın gönderdi beni buraya diyor. Kendimi bu karmaşanın içinden zor atıyorum dışarıya. Ne derdi eskiler perşembenin gelişi çarşambadan bellidir diye. Tam da yaşanan budur.