Bir bütün olarak baktığımızda bizler, genlerimizin bizi yaptığı kişileriz. Genlerimiz, vücutlarımızın yapısını ve oluşumunu kodlayan kimyasal moleküllerdir. Bunu söylemişken, DNA'mızın kölesi olmadığımızı da vurgulamalıyız. Çevrenin de üzerimizde çok önemli bir etkisi var. Peki bu durumda, vahşi bir suç işlemek gibi (suçlunun kurbana zor uyguladığı veya uygulamakla tehdit ettiği) davranışları, genlerimizden ötürü gerçekleştirdiğimizi söyleyebilir miyiz?

Bu konu bilim insanlarını bir süredir uğraştırmaktadır ve bugüne kadar yapılan araştırmalar, yaşam deneyimlerimizin davranışlarımızın kabaca %50'sini oluşturduğunu önermektedir; dolayısıyla suçu tamamen genlere atmamız mümkün değildir. Ancak bu sonucu destekleyen yeterli miktarda veri de bulunmamaktadır; dolayısıyla nihai bir cevaba varılamamaktadır. Ancak çok sayıda suçlu yapılan bir araştırma, sonunda spesifik bazı genlere işaret etmeye başlamış olabilir! Yaklaşık 900 suçlunun genleri üzerinde yapılan bir çalışma, vahşi olan davranışlarla ilişkilendirilebilen, ancak vahşi olmayan suçlarla ilişkilendirilemeyen 2 genin varlığını gösteriyor. Yani bu genler, sadece vahşi suçlar işlemiş kişilerde farklı şekilde çalışıyor. Diğer insanlarda, vahşi olmayan suç işlemişlerse bile bu genler, vahşi suç işleyenlerdekiyle aynı şekilde çalışmıyor.

Ancak hemen söylemekte fayda var: sadece bu 2 gen analiz edilerek gelecekte vahşi bir suç işleyip işlemeyeceğiniz anlaşılamaz. Sizin ne yapacağınızı ciddi anlamda etkileyen birçok diğer faktör bulunuyor ve bunlar göz ardı edilemezler. Molecular Psychiatry dergisinde de açıklandığı gibi, vahşi bir suç işlemeye eğilimi belirlemek isteyen araştırmacılar, Finlandiya'daki 900'e yakın suçlunun genetik yapısını incelediler. Bu kişilerden bazıları cinayet gibi bir vahşi suç, bazı diğerleri ise vahşi olmayan suçlar (hırsızlık gibi) işlemişti. Araştırmacılar ayrıca sadece genlere bakmadılar, bu suçun oluşumuna neden olan çevresel faktörleri de (çocukluk deneyimleri, madde kullanımı, suistimal, vs.) hesaba kattılar. Genel popülasyonun genetik yapısıyla suçlularınki kıyaslanması sonucu, 2 farklı gen aşırı derecede vahşi davranışlarla ilişkilendirildi.

Bunlardan biri olan ve monoamin oksidaz A (MAOA) isimli bir proteini kodlayan gen, suçlularda normalden az çalışıyordu. Diğeri ise kadherin tipi bir protein olan CDH13 molekülünü kodlayan gendi. Bunlardan ilki, dopamin adı verilen ve bağımlılıkta, beynin ödül-ceza mekanizmasında ve zevk almada büyük role sahip olan hormonun denetimiyle ilişkilendirilmektedir. İkincisi ise, madde bağımlılığına ve Dikkat Eksiliği Hiperaktivite Bozukluğu'na (ADHD) katkı sağladığı bilinen bir protein.

Araştırmaya göre Finlandiya'da aşırı vahşi suçlar işleyenlerin en az %5-10 arasında bu genler aynı şekilde ve genel popülasyondan farklı düzeyde çalışıyor. Ancak bunlar, aynı zamanda çok nadir görülen davranışlar. Yani bu genlere bu şekilde sahip olan herkesin gidip suç işleyeceğini söylemek doğru değil. Ayrıca araştırmacılar, sadece bu 2 gene bakarak suç profili ve takibi yapılamayacağını da vurguluyorlar. Baş yazar Prof. Dr. Tilhonen BBC'ye şöyle bir açıklama yaptı:

"Bir kişinin zihinsel kapasitesine katkı sağlayan birçok unsur vardır. Önemli olan tek şey, kötü bir şey yapan bir kişinin yaptığı şeyin sonuçlarını anlayacak zihinsel kapasiteye sahip olup olmadığı ve bu davranışa engel olup olamadığıdır."

KAYNAK: https://evrimagaci.org/bilim-insanlari-vahsi-suclar-ile-iliskilendirilen-genler-tespit-etti-2922