SİTTWE - Salih Baran Suudi Arabistan, Bangladeş, Malezya, Pakistan ve Avrupa ülkelerine sığının yüzbinler ile iç göçe zorlanan Rohinyalı Müslümanların en temel insan hakları Myanmar hükümetince yok sayılıyor. Dünyanın başka yerlerindeki insan hakları ihlallerinde savunuculuğa soyunan pek çok gelişmiş devlet ve Myanmar'ın komşuları, az gelişmişliğinin yanında stratejik konumu ve yeraltı zenginlikleriyle dikkati çeken bu ülkedeki insan hakları ihlallerine görmezden geliyor. Devletin güvenlik güçlerince desteklendikleri öne sürülen Budistlerin kışkırtmasıyla can ve mal güvenliği kalmayan Arakanlı Müslümanlar en temel insan haklarındanda yoksun yaşamaya çalışıyor. 21. yüzyılda kimliksiz bir halk Kimlik verilmediği için yok sayılan, soyadları dahi bulunmayan bir çok Arakanlı Müslüman eğitimden sağlığa kadar bir çok insan hakkından mahrum. Müslüman çocuklara ilkokuldan sonra eğitim hakkı tanınmazken, Arakanlıların Kur'an-ı Kerim öğrenmeleri ve öğretmeleri de askeri rejim tarafından yasaklı. Bir başka yasak da seyahat özgürlüğüne yönelik. Rohingyalı Müslümanlar, Arakan dışında Myanmar'da bir yere ziyaret için izin almak zorunda, yazılı başvurulara yetkili makamların cevapları ise zaman zaman 6 ayı buluyor. Yönetim, Müslüman nüfusun artışını önlemek için resmi evlilikleri de izne tabi tutarken konulan vergilerle yoksul Rohingyalılar'ın evlenmesi neredeyse imkansız hale getiriliyor. Vatandaş sayılmadıkları için devlet hastanlerinden yararlanamayan Müslümanlar da bir anlamda ağır hastalıklarda ölüme terk ediliyor. Alınan ağır vergiler de Müslüman halk için uygulanan diğer ağır şartlardan bazısı.  İç göçe zorlanıyorlar Nasi köyünde uygulanan şiddet sonrası 2012'de giriş ve çıkışların asker ve polis tarafından denetlendiği, evleri yanan, yıkılan Arakanlıların göç etmek zorunda kaldığı kamplar bölgesine yakın bir köye göç eden bir ailenin anlattıkları da yaşanılan ve gasp edilen insan haklarını destekler nitelikte. Köyünden göçe zorlanan aileden Nurullah, AA muhabirine yaptığı açıklamada, insan hakları anlamında Rohingyalı'nın hiçbir hakkının olmadığını söyledi. Seyahat özgürlüğünden, sağlık, eğitim, inanç gibi haklarının yanı sıra yaşama hakkı dahi tanınmayan Müslümanlara sistematik baskının her geçen gün arttığını belirtti. Bölgesel devletlerin ve diğer dünya devletlerinin yaşanan drama gözlerini ve dillerini manfeatleri uğruna kapattıklarını ileri sürdü. Aynı aileden Hayrinisa da Nasi köyünden kaçtıklarında evleri olmadığı için yerde yatmak zorunda kaldıklarını bu yüzden iki çocuğunun hastalıktan öldüğünü anlattı. Hayrinisa, gelecekten hiçbir beklentilerinin kalmadığını yaşadıkları her gün için dua ettiklerini kaydetti.