HÜKÜMETÇİLİK OYUNU

Ülkede bir kez daha kriz var. Ulusal Birlik Partisi’nin bakanları dün meclise bakanlık görevlerinden istifalarını sundu. Bir kez daha ülke hükümetsiz kaldı.

Ne acıdır ki ülke yeniden hükümetsiz kaldı.

Nerde kaldı o ilkler?

Nerde kaldı o süslü cümleler?

“Geniş Tabanlı Reform Hükümeti” iddiaları ile yola çıkan bu yasak aşk bir kez daha boşanma ile sonuçlandı.

Temmuz ayında 22 başlıklı hükümet programında köklü reformlar vaat edildi vatandaşa. Başta CTP olmak üzere UBP’nin tabanında da ciddi inançsızlıklara, güvensizliklere hatta gerginliklere karşın hükümet oluşturuldu.

İki partinin de başkanları hükümetin dışında kaldı.

“CTP ve UBP, ülkedeki köklü reform ihtiyacının ancak geniş tabanlı bir hükümet modeli ile karşılanabileceğini tespit etmiş ve bu tespitten hareketle bir koalisyon hükümeti kurmaya karar vermiştir” denilen hükümet programında, hükümetin, 1975’ten bu yana kurulanlar içerisinde en geniş parlamento desteğine sahip koalisyon hükümeti olduğu kaydedildi.

Kıbrıs sorunu ve müzakerelere de vurgu yapılan programda, “bütünlüklü çözüm temelinde gösterilecek çabalara” aktif biçimde destek verileceği kaydedildi.

Aradan tam 8 ay geçti.

İlk büyük gerginlikte ortaklar ters düştü. UBP Genel Başkanı’na hükümeti bozmak için yetki verdi.

Ortaya çıkan ikinci krizde UBP fişi çekti.

Üstelik siyasi hesaplar aylar öncesinden yapılmış ve meclisin hatta vatandaşın iradesi ile oynanmış ve patır patır dökülen, partilerinden istifa eden, hatta bağımsız kalmayı göze alan vekiller ile yaşanan kaosun altyapısı hazırlanmıştı.

Hükümet senaryoları hazır.

Hatta bakanlıkların çoktan paylaşıldığı bile iddia ediliyor. Bu halk yine sineye çekecek.

Bir kez daha ayni sancılar yaşanacak.

Şimdi Akıncı teamül gereği CTP’ye hükümeti kurma görevi verecek. CTP başaramazsa UBP hükümeti kurmayı deneyecek.

Derken yeni bakanlar kurulu, yeni hükümet programı, sil baştan yeni vaatler.

Erken seçime gitmeye kimsenin cesaretinin, hatta niyetinin olmadığı bir aşamada meclis yola devam edecek.

Şimdi verilen sözlere ve geçen zamana bakalım;

Seçim ve Halkoylaması Yasası 9 ay içerisinde değiştirilecek ve KKTC’nin tek seçim bölgesi olacak.

DAÜ’nün özerk ve demokratik bir üniversite haline getirilmesini sağlayacak yasa üç ay içerisinde çıkarılacak.

Kayıt dışı ekonomi ile mücadele eylem planı üç ay içerisinde yeniden takvimlendirilecek ve bu yöndeki eylemlerin hayata geçmesi ve sonuç vermesi için çalışmalar aralıksız devam edecek.

YÖDAK Yasası’nda altı ay içerisinde yapılacak değişiklikle tüm üyelerin kendilerini yükseköğretimde ispatlayabilmiş tam zamanlı öğretim üyelerinden oluşması sağlanacak.

Kamu Görevlileri Yasa Tasarısı, en geç altı ay içerisinde yasalaştırılacak. Yasa yürürlüğe girmeden, yeni müşavir yaratacak biçimde üst düzey kamu görevlisi ataması yapılmayacak.

1 ay içerisinde bakanlar düzeyinde AB Uyum Reform Yönetim Grubu oluşturulacak ve Avrupa Birliği Koordinasyon Merkezi 9 ay içerisinde yasal statüye kavuşturulacak.

Kayıt dışı ekonomi ile mücadele eylem planı üç ay içerisinde yeniden takvimlendirilecek ve bu yöndeki eylemlerin hayata geçmesi ve sonuç vermesi için çalışmalar aralıksız devam edecek.

Tüm borç-alacak ilişkilerini kapsayacak “faiz yasası” en geç 9 ay içerisinde çıkarılacak.

Yerel yönetimlerin finansman ve hizmet imkânlarının güçlendirilmesi ve idari anlamda yapılandırılması amacıyla Belediyeler Yasa Tasarısı 9 ayda yasallaşacak.

9 ay içerisinde çıkarılacak Genel Sağlık Sigortası ve Döner Sermaye uygulamaları ile mesai sonrası devlet hastanelerinde özel hasta bakma uygulamasına gidilecek.

İmar Yasası; imar planlarını Şehir Planlama Dairesi ile kent belediyelerinin birlikte hazırlaması ve planlama araçlarının düzenlenmesi hedefiyle 9 ay içerisinde değiştirilecek.

Liste uzayıp gidiyor. Bir kez daha palavralar ile buluştuğumuz net şekilde ortada duruyor.