HERKESİN DERDİ KENDİNE

Ülkede şimdi bize yeni bir eğlence konusu çıktı. Konu oldukça basit “saat farkı”. Bir yandan Kıbrıs’ta çözüm müzakerelerinde iki toplumun yeni bir federasyon altında bir araya gelmesi hedeflenirken, diğer yandan ortaya tam 60 dakikalık zaman farkı çıkıyor. Kaybedecek 1 dakikamız yok diyebilirsiniz belki ama önümüzdeki günlerde tam 1 saatlik bir farkı yaşamamız gündemde. Ben işin şaka yanındayım. Konuyu çok fazla eleştirmek yersiz ama Kıbrıs’ı ikiye ayıran yeşil hat, kimi noktalarda 1 metreye kadar düşüyor. Üstelik lokmacı Barikatından Uzun Yola geçiş süresi aslında 10 saniye bile tutmuyor. İşte bu mesafede 25 ekim itibarı ile 1 saatlik farkı yaşamamız gündemde. Henüz yetkililer ne yapacaklarına karar vermiş değil. Henüz alınan bir karar, yayınlanan bir genelge veya bakanlar kurulu kararı yok ama Türkiye’de bu uygulama devreye girince bizde de bu uygulama devrede olacak. Hatta güneye geçtiğinizde 1 saat yaşlanacak, KKTC’ye geri döndüğünüzde gençleşeceğiz. Türkiye ile göbekte bağlı olduğumuz için hiç kuşkusuz Türkiye’den farklı bir adım atmamız gerekmez. Askerimiz, polisimiz, bankacılık sistemimiz, hatta siyasilerimiz bile her şeyi ile Türkiye’ye bağlıyken saat farkımızın olması da gereksiz hani. AB toprağında müktesebatımız yok. Varsın saat farkı da olsun AB ile. Ancak en çok uçak kaçırma endişesi ile de bu işin kabul görebileceğini söylemek gerek. Neyse sanırım gün içinde nasıl bir adım atılacağını göreceğiz. Ancak kararın Türkiye ile eş güdüm içinde, saat farkını 2 hafta geciktirmek tahmin ediyoruz. *** Başbakanlık Uyuşturucu ile Mücadele Komisyonu, KKTC’deki ilkokullarda alkol ve madde kullanım yaygınlığıyla ilgili araştırma yaptı. Açıkçası çoğu zaman başımızı kuma gömdüğümüz bu coğrafyada “ilkokullarda madde ve alkol kullanımı var mı?” sorusu bizi de irkiltti. Araştırmayı yürüten uzmanlardan biri olan Milletvekili Prof. Dr. Mehmet Çakıcı araştırma ile ilgili ilkokul 5’inci sınıf öğrencilerinin çoğunun meraktan dolayı sigara içtikleri tespit edildiğini söyledi. En azından verilere hızlı bir şekilde baktığımızda en azından ilkokullardaki durumun endişe verici bir düzeyde olmadığını gözlemliyorum. Cümlenin başında ne acıdır ki “en azından” diye yazdım. Verilere gazetenin iç sayfalarından ulaşabilirsiniz ama ülkede çok ciddi bağımlılık oranlarının olduğunu görüyoruz. Eskiden Nuri Alço ve Ahu Tuğba filmlerinde gördüğümüz uyuşturucular şimdi komşularımız hatta akrabalarımız ile anılıyor. Uyuşturucu ile mücadelede ülkenin harekete geçme zamanı geldi de geçiyor bile…