GERÇEK MÜCADELECİLER VE ŞOVMENLER

Ne yazık ki geri kalmış ülkelerde, gerçek mücadelecilerin şevkini, ümidini ve mücadele azmini ne kapitalizmin çirkin yüzü ne de siyasetin ahlaksız güç savaşı yıkmıyor.
Bu azmi ve isteği, o ülkedeki samimiyetsiz, mücadele ediyormuş gibi yapıp ancak insanların fikirleri ile ve yaptıkları ile alay eden, insanları küçümseyen, ezber cümlelerle ,çalıntı fikirlerle,kendisini aydın sanan ama aslında cehaletin asıl yüzü olan şovmenler yıkıp bitiriyor.
Aslında gerçek mücadeleciler, sorunu gerçekten hissedip yaşayanlardır.

Gerçek mücadeleciler halkın her bir bireyidir.

Fakat  onlarla aynı fikirde olmadığı zaman, kendi fikrini savunup açıklamak yerine karşıdaki kişiyi aşağılamayı marifet sayan, üstün gelme ve kazanma egosu ile kendisi dışındaki herkesi ötekileştirip, ezmeye çalışan zihniyet bitiriyor, gerçek mücadelecilerin  mücadele isteğini.
Çünkü bu tür kişiler kapitalizmi eleştirip aynı zamanda kapitalizme hizmet eden kişilerdir.
Bu kişiler sistemi eleştirip, sistemin tüm nimetlerinden faydalanarak aslında sistemi besleyen kişilerdir.
Örgütlenmeyi değil, tek başına lider olmayı seçerler.
Yanlarında yalnız hayranları ve kendilerini koşulsuz alkışlayanlar olsun isterler.
Asla kendilerini eleştirmez, herkesin hoşuna gidecek cümleleri kurarak hep muhalefet yaparlar ama aslında muhalif bile değildirler.
Gerçek mücadeleciler kazanırsa, sorunla birlikte kendileri de biteceğinden, sorunların bitmesini istemezler çünkü sorunlardan beslenirler.
Sözün özü dostlar, okuma yazma oranı yüksek olan, herkesin diploma sahibi olduğu ama bilgi sahibi olamadığı ülkeler hep bu samimiyetsiz "MIŞ" gibi yapan şovmenler yüzünden kaybetmeye mahkum olurlar.
Bu tür ülkeler,halkın fikirlerini hiçe sayan, kendisini halkın üstünde gören ve her fikri, herkesi ötekileştiren entell- danteller yüzünden yok olurlar.
Kısacası bu tür ülkelerde herkes her şeyi bilir(!) ama haddini bilen çok azdır.

İşte bu yüzden de örgütlenemeyen gerçek mücadeleciler, bu tür şovmenlerin baskısı altında hep kaybederler.