ESAS SIKINTI PARLAMENTONUN MEŞRUİYETİNİ KAYBETMESİDİR!

Hükümetin bozulması değil..

Hoş adına reforum hükümeti dediler.

Bugüne kadar olmayını yapıp en geniş tabanlı hükümeti kurdular.

38 milltvekili çoğunluğunu sağladılar.

Bir nebze umutlandık.

Hade bakalım dedik.

Belki bu kez bireysel kazanımları bir tarafa bırakarak, toplumsal kaygılara öncelik verirler diye umduk. d

Olmadı.

Partizanlık yine tavan yaptı.

Adam kayırmacılık hükümet programına dahil oldu.

Kaos her icraata yansıdı.

Mevcut sıkıntılar yetmedi onlara yenileri eklendi.

Büyük bir hayal kırıklığı yaşattılar.

Toplum inim inim inlerken, onlar kurdukları koalisyonun uyumundan bahsedip durdular.

Şimdi bu koalisyonu bitirdiler.

Bitiren taraf  Ulusal Birlik Partisi oldu.

Gerekçelerini de Genel Başkan Hüseyin Özgürgün açıkladı.

Ben bu gerekçeleri samimi bulmadığım için alt alta koyup da yazma zahmenitine girmeyeceğim.

Çünkü esas mesele UBP Genel Başkanı Hüseyin Özgürgün’ün başbakan olduğu  bir hükümetin kurulmasıydı.

Yoksa sıralanan gerekçeler işin mazareti olarak sıralandı.

Hoş Başbakan Ömer Kalyoncu’nun da açıklamalarını dikkate almıyorum.

Ya da ortaya koyduğu tepkiyi.

Neden biliyor musunuz?

Çünkü daha düne kadar UBP koalisyonu ile uyumlu bir kabine oluşturduklarını, o nedenle bakanlar kurulunda aynı uyum içerisinde çalıştıklarını söyleyip duruyordu.

Şimdi DNA’larımız zaten farklıydı, uzun süre bu hükümetin yürümesi mümkün değildi diyerek halkla adeta dalga geçiyor.

Özet olarak değerli dostlar, ülkede siyaset aynı argümanlarla devam edecekse, bu istifanın hiçbir ehemniyeti olmadığını rahatlıkla yazabilirim.

Dolayısı ile hükümet kurup, hükümet bozmak ve/veyahut yeniden koalisyonlar oluşturmak bu ülkeye hiçbirşey kazandırmayacaktır.

Zira parlamento meşruiyetini yitirmiştir.

CTP/UBP koalisyonunun sonlanması da bunun teyitidir.

Halkın önceliği ya da beklentisi UBP’nin himayesinde, Hüseyin Özgürgün’ün başbakanlığında  DP ve Serdar Denktaş’ın ortaklığında yeni bir hükümet modeli oluşturulması değildir.

Halka geri dönülmesidir.

Halka yeniden sorulmasıdır.

Yoksa Sayın Özgürgün Başbakan olmuş.

Sayın Denktaş destek vermiş.

Kaç yazar?

Sizler  böyle bir hükümet modelinden  halkın kazanabileceğine, toplumsal sıkıntıların giderilebileceğine, reforum odaklı çalışma ekiplerinin ortaya çıkabileceğine inanıyor musunuz?

Ben inanmıyorum mesela.

Çünkü böyle bir beklenti gerçekçi değil.

Bu siyasi yapılara dair yaşadığımız emsaller vardır.

Bu partilerin ve siyasi anlayışın son 40 yıldır bu ülkeye , bu ülke insanına kaybetdirdikleri zaman vardır.

Hayatlarımızdan çalınan zamanlardır bunlar.

Şimdi ben böylesi bir siyasi anlayışa sahip partileri  umut olarak nasıl göreyim?

Göremem.

Kimse kusura bakmasın.