DUYAR.. DUYAR MERAK ETMEYİN

18 yaşıma girdiğimde kendimi adamdan sayıp havalara uçtum. 20'li yaşlarıma kadar ağır aksak geçen yıllar, o andan itibaren onar onar geçmeye başladı; şaşırıp kaldım. 30 yaşıma girdiğimde, mutfak tezgahına dayanıp hıçkıra hıçkıra ağladım. Yolun yarısı yaklaşıyor diye. 40 yaşıma geldiğimde, doğum günüm arkadaşlarım ve ailemle bir yat gezisinde kutlanırken, ben hep ölümü düşündüm. Onu atlattıktan sonra, "Artık şarap gibiyim" modlarına girmedim. Ne şarabı? Uzuvlarım çoktan yerçekimi ile savaşmaya başlamış; yüzümdeki çizgiler daha çok gözüme baymaya başlamışken. Ammmmaaaaaa !! Fiziksel olarak yenik gibi gözükseniz de, 40 yaş piminizin çekildiği yaşmış. Avantajlı alana geçtiğiniz yaşmış. Bir kere, ne söylerseniz söyleyin tecrübe konuşuyor. Ne zaman eleştirseniz, arkanızdan " Bir bildiği vardır", deniyor. Hayatınıza kattıklarınız ile çıkardıklarınız dengeye oturuyor. Eğitim sıkıntısı, kariyer kaygısı, evlilik telaşı gibi konular çok önceden yaşanıp, tarihin tozlu sayfaları arasında yer alırken, siz pis pis sırıtarak, arkalarından el sallıyorsunuz. Tecrübe denen güçlü canavar yakanıza yapıştığından artık on kere düşünüp, bir adım atıyorsunuz. İyi kötü bir geliri sabitlemiş olduğunuzdan "Ekmeğimi, suyumu o mu veriyor? Kimin umurunda?" diye dayılanmak serbest atışa giriyor. Arada bir "Yaşlandım" diye takılıp kalmıyor muyum? Tabii ki. Önceleri zamanla kavgalar eden ben, çevreme "Zamana bırak" diye nasihatlerde bulunuyorum. Oldu da yolumuz club ya da müzik yapılan bir yere düşerse, çalan müzikle bırakın dans etmeyi, elimi ayağımı nereye koyacağımı bilemiyorum. Eskiden üç gün sabahlasak umursamayan ben, yemek sonrası koltuklarda sızıp kalıyorum. Yeni çıkan müzik albümleri, popçular, topçular konuşulduğunda anlatanın yüzüne uzaydan gelmiş biriymiş gibi bakıyorum. Kavga çıkarmaktan çok, çıkan kavgalarda arabulucu hep ben oluyorum. Cümlelerime "Bizim gençliğimizde" diyerek başladığımı fark ettiğim anda kendimden nefret ediyorum. 40 yaşınıza gelince; Sadece başkalarının değil, kendi hatalarınızı da görüyorsunuz. Popüler olandan çok, kaliteliye önem veriyorsunuz. Ablalıktan çıkıp, teyzeliğe terfi ediyorsunuz. Ama en önemlisi ağzınızdan çıkanı kulağınız duyuyor.