DÜNYAYA HÜKÜMDAR OLMAK İSTEYEN EŞKİYALARA LANET OLSUN!!

Cesetler arasında, kendi evlatlarını bulmak için koştular. Yer, Beyrut’tu. Yer Ankara’ydı. Yer, Diyarbakır’dı. Yer, Paris’ti. Yer, Afrika’ydı. Bedenler, parçalanmış ve her bir parça, bir diğerinin aynısıydı. Kopan kolun üzerinde, hangi dinin, mensubu  olduğu yazmıyordu. Tanınmaz hale gelmiş, bacaktan da, hangi millete ait olduğu. Akan kanın da, dökülen göz yaşının da rengi aynıydı. Uzun, uzun baktılar. Ama , kimin Türk, kimin Kürt, kimin Alman, kimin Fransız ve kimin Arap ya da Amerikalı olduğunu anlayamadılar. Parçalanan bedenlerin, ne hangi milletten, ne de hangi dinden olduğunu anlayamadılar. Öldürülenlerin, kim oldukları belli değildi. Sadece, insandı. Ama öldürenlerin kim oldukları belliydi. Fransız’dı, Almandı, Amerikalıydı, Türk’tü, Arap’tı, İngiliz’di, v.s Ama bu katillerden hiç birisi, halk değildi. Kapitalizm ve kapitalizme kölelik yapan, çıkarcı “Devlet adamlarıydı”. Ülkeleri ve halkları, sömürenlerdi. O yüzden de, ne ölenlerin milliyetine ve tarihi geçmişlerine bakarak, üzülüp, sevinebilirim. Ne de, milliyete ve dini inanca göre lanetleyebilirim. Tarihteki, katliamlarda bile, milletlerin suçu yoktu. Suç, kapitalist düzende ve çıkar uğruna bu düzene hizmet edende. Suç, dünyaya hakim olma uğruna, terör örgütleri  yaratan ve bu örgütleri besleyen, eşkıyalarda. Bu terör örgütlerini yaratıp, silahlandırıp, silah, uyuşturucu ve petrol kaçakçılığı yaparak semirmelerine neden olanlardır. İŞİD’in, el koyup sattığı petrolü satın alıp, diğer yandan, Afrika ülkelerini sömürge haracına bağlayan Fransız yöneticileri gibi. Ama Fransız halkının bunda hiçbir suçu yok. Ya da en azından, böyle sömürgeci ve katliamcı bir ülkede doğdukları için, ölmeyi hak etmiyorlar. Tıpkı, Suriye’deki, Beyrut’taki, İngiltere’deki ya da Türkiye’deki, halklar gibi. O yüzden, dinlere ve milliyetlere değil, İster Türk olsun, ister Alman, isterse de, Fransız, Amerikalı, ya da Arap, terörizmi yaratıp, besleyen, dünyaya hakim olmak isteyen tüm eşkıyalara, lanet olsun! Terörün tümünü lanetliyorum. Tümünü lanetlemeliyiz. Zira, Dil, din, ırk ayrımı yapmak, hem terörü bitirmez ve hatta mücadele edenleri böler; hem de, mücadele edenin, terörü yapanlardan farkı kalmaz. Ölen Müslüman değildi diye sevinmek, İŞİD’in , terörüne mazeret olarak, öne sürdüğü felsefeden farklı değil. Ne de olsa onlar da, bu vahşeti, “İslam Uğruna” yaptıklarını savunuyorlar. Diğer yandan, Milliyetine göre sevinmek ya da üzülmemek, hatta Onlar da zamanında, Türklere yapmıştı gibi bir mazeret üretmek, PKK’nın etnik köken üzerinden yürüttüğü,  intikam teröründen farklı değil. Böyle düşünmekle terör de bitmez savaş da. Dünyaya hükümdar olmak isteyen eşkıyalar da. Hatta, eşkıyaların, kendi içlerindeki güç savaşları da.