DÜNYA DÖNÜYOR SEN NE DERSEN DE

Nedendir, nasıldır bilmem ama dün Cem Karaca’nın yorgunum şarkısı aklıma takıldı. Garip şekilde bu şarkıyı mırıldanırken dünyanın bizim etrafımızda döndüğü hissiyatının beni yorduğunu anladım. Ülkede iç kaos yaşıyoruz. Siyasiler birbirini ve bizi yiyor. Skandal haberler her yanda. Ekonomik sorunlar, güçlükler ve gelecek kaygılarımız var. Eee, dünya bizim etrafımızda dönmek zorunda. Aksi yanlış, hatta yalan olur. *** Bize Kıbrıs adasının stratejik önemi nedeni ile hep odak noktası öğretildi. Aksini söylemek doğru mu? Petrol, doğal gaz ve benzer zenginlikler, İngiliz üsleri, Yüzen gemi, Bakir doğası, Daha neler neler… Rusya, AB, ABD hepsinin gözü bizde. E bunları gördükçe, duydukça, inandıkça kendimizi daha da önemli hissediyoruz. *** Sanki Obama’nın işi gücü yokmuş ve bizi takip ediyormuş, Sanki BM Genel Sekteri Ban, gece gündüz Kıbrıs’ı düşünüyormuş, Sanki Ankara’nın tek derdi bu gariban Kıbrıslı Türklermiş ruh hali içerisindeyiz. E doğaldır çözümsüzlüğümüz. Elbette doğaldır bu iç çekişlerimiz. *** Fırsat bulup Türkiye’ye gittiğimde aslında Kıbrıs’ta yaşananların kimsenin umurunda olmadığını anlıyorum. Eğer Avrupa coğrafyasındaysam aslında Kıbrıs’ta bir sorunun olup olmadığını kimsenin bilmediğini hissetmediğini fark ediyorum. Hele İngiltere veya ABD’de isem Kıbrıs diye bir adanın varlığından bir çok insanın haberdar olmadığına tanık oluyorum. Bozuluyorum. Yazının sonuna doğru ilerlerken bu kez Nilüfer aklıma takıldı. “Dünya Dönüyor Sen Ne Dersen De” diye mırıldanmaya başladım. Dünya dönüyor sen ne dersen de Yıllar geçiyor farketmesen de ….[review]