Değerli dostlarım. Uzun zamandır ülkemize bir Pandemi Hastanesi kazandırmamız gerektiğini yazdık durduk. Son zamanlarda da bunun bir türlü yapılmamasını eleştirdik. Virüsün bir şekilde ülkemize geleceğini, halkımızın zamanında kapanarak, büyük bedeller ödemesinin tek sebebinin, “ yetkililere daha donanımlı sağlık servisleri yaratmak adına zaman kazandırmak ” olduğunu her fırsatta anlattık.

Gelin görün ki, ardı ardına atmış güne yakın bir zaman sıfır vaka ile seyredilmesine rağmen, sağlık birimlerimizin dönem itibarıyla en önemli yapı taşı olması gereken “Pandemi Hastanesi” konusunda yol alınmamıştır. Yol alınmamasını bir kenara bırakalım ama ne yazık ki bu ara “Pandemi Hastanesine gerek olmadığı Lefkoşa Dr. Burhan Nalbantoğlu Devlet Hastanesinde yüz elli kadar yatağın bu amaçla ayrıldığı söylenerek, Pandemi hastanesinin gerekliliği sorgulanmaya sorgulatılmaya başlandı.

İşin kötüsü, bunu sorgulayanlar da öyle aklı evvel kişiler değildir. Toplum içinde değer sahibi saygın kişilerdir. Bu vasıfları da kendilerini önemsememe ve bu yazıyı yazma nedenim olmuştur

.

Evet 150-200 kadar yatağın bu cihetten ayrıldığı doğrudur. Mart 2020 ayı için doğru bir adımdır. Ancak gözlemler bunun sürdürülebilir olmadığını göstermiştir.

1- Her şeyden önce yatakları ayrılan servislerin işlevsel fonksiyonu bozulmuştur. Yataklarını bu amaçla ayırmış servislerin nizamları dağılmıştır. Yatakların hazır tutulması mart öncesi dönemlerdeki kapasitelerinin yarısına dahi ulaşamamalarına engeldir. İlgili hastalarda yeterli hizmet alamaz duruma gelmiştir. ( Özellikle MS Felç ve yoğun bakım hastaları sıkıntılıdır. Ayaktan tanı merkezi neredeyse İPTAL olmuştur. Barış Ruh Hastanesinde ayrılan odalar bu işe kesinlikle elverişli değildir. Kaldı ki orada tedavi gören diğer insanlar genelde kendi l dahi dikkat edemeyen dirençleri düşük insanlardır. Bu derece yakınlarına covid-19 hastasını koymak doğru değildir.

2-Alınan ventilatörlerin büyük bir kısmı, Yoğun Bakım kapasitesi yetersiz olduğundan naylonlara sarılarak depolara kaldırılmıştır. Orada bekletilmektedirler. Çünkü kurulmaları için yer olmadığı gibi . Personel hazır değildir.Bu cihazlarla çalışacak personelin ne istihdamı ne de eğitimi hâlen yapılmamıştır. Nitekim, Ventiltör sayısı artmasına rağmen yoğun bakımdan hasta sevkleri devam etmektedir.

3- Pandemiyle mücadele Doktor ve hemşire dışında özel ekip ister. Bunun için de özel eğitim gerekir. Herhangi bir servisin elemanlarının değil Pandemi hastanesi personelinin bu eğitimi alması gerekir. Bunun için de kalıcı bir yapının olması şart değilse de çok önemlidir

.

4- Devletimiz tabi ki 200 yataklı bir Pandemi hastanesi yapacak ve sonrasında bunu atıl bırakacak kadar zengin değildir. Bu nedenle söz konusu yapı Pandemi sonrası İnfeksiyon hastalıkları departmanı olarak kullanılabilecek bir şekilde inşa edilmelidir. Ve son on yılda artan ve çeşitlenen virutik hastalıklar dahil tüm mikrobiyolojik etkenli hastalıkların tedavisi burada gerçekleştirilmelidir.

5- Pandemi hastanesi girişi çıkışı kontrol altında olabilecek yapıda olmalıdır. Oysa Hâlen Dr. B.N .Devlet hastanesinin dokuz kapısı mevcut olup bu kontrolün yapılması çok zordur.

6- Mart –Nisan aylarında oluşan genel korku yüzünden Lefkoşa Burhan Nalbantoğlu Devlet Hastanesine ihtiyaç duyan ciddi hastalar dahi ya hiç başvuramamış ya da yeterli sayıda başvuramamıştır. Talasami hastaları kan bulamamış, diyaliz hastaları tedavi aralıklarını en uzun seviyeye çıkarmıştır. Hamileler test yapmak için dahi hastaneye gidemez olmuşlardır. Diş hastalıkları bölümünün akıbeti meçhuldür. Tomografi cihazı ortak alanda kaldığından adeta “öcü” muamelesi görmüştür. Bu durum bir çok kronik hastayı mağdur etmiştir. Sırf bunun bir daha yaşanmaması için dahi Ayrı bir “Pandemi Merkezi “ kurulması gerekmektedir.