DOĞRU SES OLMANIN ONURU İLE NİCE NİCE YILLARA….

Bazen bir söz, bazen bir an ya da tek bir davranış hayatınıza yön verir.

Kimi zaman hayatınızı alt üst eder, kimi zaman da sizi istediğiniz hayatın tam da merkezine oturtur.

Benim Detay Gazetesindeki köşe yazarlığım da tam böyle başladı.

5 yıl önce Detay gazetesinden köşe yazısı yazma daveti almıştım.

Açıkçası pek de hevesli değildim.

Çünkü daha önce bir gazetede yazmaya başlamıştım ve ilkelerime ters olaylara tanık olunca yazmayı bırakmıştım.

Zira yazmaktaki tek amacım sosyal ve toplumsal duyarlılıktan dolayıydı.

O yüzden bir gazetede aradığım temel ilkeler vardı.

Bunların en başında da objektiflik ve dürüstlük geliyordu.

Evet bir gazete taraf olmalı, ancak herhangi bir partiden, herhangi bir kesimden, sermayeden ya da çıkardan yana taraf olmamalı.

Özgürlükten, demokrasiden, objektiflikten ve doğruluktan yana taraf olmalı.

Bunlar bir gazetenin temel ilkeleri olmalıydı.

Kısacası bir gazete topluma doğru bilgi verirken doğru yolu da göstermeliydi.

Yalan ve yanlı haberlerle toplumu yanlış sürüklememeliydi ve hele ki bunu çıkarları uğruna yapmamalıydı.

Yazarlarına rica minnet istediği yazıları yazdırmaya kalkmamalıydı.

Aldığı reklamlar için haberlerinin içeriğini değiştirmemeliydi.

En önemlisi de bir gazete yöneticisinin çalışanlarına karşı tavrı dürüst olmalıydı.

Gerçi ben tamamen gönüllülük esasında yazıyordum hiçbir talebim ve beklentim yoktu ama gazetenin asıl emekçileri vardı.

Muhabirleri, habercileri, matbaacıları v.s.

Onların emeklerinin sömürülüp ücretlerinin ödenmemesi, yatırımlarının yapılmaması, o gazeteye bir daha yazı yazmamamın en büyük sebebi olmuştu.

Çünkü gazete demek zaten emek demekti ve emeğin ne demek olduğunu bilmeyen bir gazete sahibinin çıkardığı kağıt parçası da gazete olamazdı.

İşte tüm bunlar hayat felsefeme ve ilkelerime ters düştüğü için artık yazmamaya karar vermiştim.

Ancak Detay gazetesinin içerisinde de hem fikirlerine hem de kişiliklerine değer verdiğim çok saygın kişiler vardı.

O yüzden denemeye değerdi ve ben de hem gazetenin felsefesini hem de ilkelerini görmek adına yazmaya başladım.

Yazmaya başladığım ilk günlerde Belediyelerimizden birisi panayır düzenlemişti ve yurtdışından sanatçılar getirmişti.

Davet edilen yerli sanatçılar da gerekli ilgiyi görmediklerinden ve önemsenmediklerinden yakınıyorlardı.

Kıbrıs’ta Kıbrıs kültürüne sahip çıkılması gerektiğini çok önemsediğim ve toplumsal varoluşun en temel noktasının kültürüne sahip çıkmak olduğuna  inandığım için bu konuyla ilgili yazı yazdım.

Yazı yayınlandıktan sonra ilgili Başkan aramış ve sitemde bulunmuş.

Bunun üzerine gazeteden beni aradılar ve durumu söylediler.

Arama sebeplerinin başkanın sosyal medyada  bu konuda çıkan paylaşımlar üzerine yazım yayınlanmadan önce  bir açıklama gönderdiğini  ve bunu yayınlayacak olmalarının beni incitmeyeceğini  umduklarını söylediler.

Çok mutlu oldum.

Çünkü ne körü körüne yazarlarını korumaya alıp başkanın gönderdiği yazıyı yayınlamamazlık ettiler ne de yazımı yayınlamadan önce bemim yazıma müdahale ettiler.

Objektif bir şekilde hem benim yazımı yayınlayıp hem de başkanın açıklamasını yayınlayarak halkın taktirine bıraktılar.

Bu benim için çok önemliydi.

Çünkü dürüstlüğün ve objektifliğin kanıtıydı.

İşte bu benim bu gazeteye güven duymama sebep oldu.

Yine bir gece yazımı basmadan önce beni aradılar ve yazımdan dolayı hukuki bir sorun yaşayabilme ihtimalimin olduğunu söylediler.

“Bu durumda basmayalım mı diyorsunuz?” diye sorduğumda,

“Hayır karar sizin ve biz her zaman yanınızdayız ,sadece bilginiz olsun istedik” dediler ve yazım yayınlandı.

Bu inanılmaz güzel bir duyguydu.

Hem kendimi bu aileye ait hissettim, hem bir emekçiye ve emeğe verilen değeri gördüm hem de her şey pahasına doğrulardan yana olduklarını gösterdiler bana.

Bu sadece benim için önemli değildi, toplum adına önemliydi.

Dürüst, demokrasiye önem veren ,emekçinin ve emeğin değerini bilen, en önemlisi de halkın doğru bilgi alması için her türlü zorluğu göze alan bir gazeteydi.

Zaten bütün bunlar bir gazetenin gerçek anlamda gazete olması için temel ilkeler değil miydi?

Öyleyse böyle bir ailenin üyesi olmak bana ancak gurur verirdi.

Düşüncelerimi özgürce dile getirebildiğim, doğru haberlere anında ulaşabildiğim  dürüst bir ortamda olabilmek benim için şanstı.

Ve ben de bu aileye dahil olmaya karar verdim.

Hayatımda aldığım doğru kararlara bir yenisini de eklemiş oldum.

5 yıl sonra iyi ki bu kararı almışım diyebiliyorsam demek ki gerçekten doğru adresteyim.

Demek ki doğru insanlarla, doğru bir gazeteyle topluma ses verip, toplumun sesi olabiliyorum.

Ve bu gün bu güzel gazetenin 7. Yıl dönümü.

İyi ki doğdun,

İyi ki büyürken ilkelerinden, objektifliğinden, dürüstlüğünden ve demokratik yapından ödün vermedin.

Daha nice nice yıllara Detay Gazetesi…..