CESUR İNSANLARA İHTİYACIMIZ VAR

Her gün yeni bir iddia ile başlıyoruz güne. Bu iddiaların bir çoğu yasa dışlılığa veyahut görev ihmallerine dayandırılıyor. Halkın iradesi ile devleti yönetme ehlini eline geçirenlerin, çıkar çeteleri ile ilişkilerine tanıklık ediyoruz. Her iddia, ki bu iddiaların büyük bir bölümü belgelere, raporlara dayandırılıyor, orada kalıyor. Daha ileriye taşınamıyor. Devlet denetimsiz. Denetleme mekanizmaları işlevsiz. Herşey ya havada kalıyor. Ya da dosyalar halinde tozlu raflara kaldırıyor. Yurttaşlara işletilen yasalar, kurallar burada işletilemiyor. O zırh nasıl bir zırhısa artık bugüne kadar hukukun üstünlüğü o zırha işlemedi. Siyaseti aşamadı. Peki neden? Bunun bir tek sebebi var. O da cesaret. Ve tabi kararlılık. Cesur savcılara ihtiyacımız var. Dürüst ve temiz kalabilmeyi başarmış siyasetçilere ihtiyacımız var. Siyasetin gölgesinden arınmış, görev ve sorumluuklarını üç beş siyasetçinin ipoteği altına terk etmeyen, halk adına bu yetkisini kullanabilen denetleme mekanizmalarına zaruriyetle ihtiyacımız var. Kısacası bu ülkede hukukun üstünlüğüne gerçekten inanmış yetki sahibi dürüst ve cesaretli insanlara ihtiyacımız var. Aksi bu çarpık ilişkiler devam edip gidecek. Araştırılmayan iddialar bir birini izleyecek. Şaibeler hiç bitmeyecek. Sonuca ulaştırılamayan dosyalar raflarda durmaya zamanla oralardan da kaybolmaya devam edecek. İnsanlar şu veyahut bu şekilde zan altında kalacak. Siyaset kurumu içinde bulunduğu bataklığa daha da gömülecek. Siyasetçi kirli ilişkilerle anılmaya devam edecek. Üzgünüm ama maalesef içinde bulunduğumuz durumun başka bir tarifi yok. Meclis bu konuda duyarsız. Kimse kimsenin ayağına basmak istemiyor. Mecliste milletvekilleri ve tabi ki mensubu oldukları siyasi partiler birbirlerini idare eder gibi bir hava yansıtıyorlar kamuoyuna. Tabi hal böyle olunca da meclisin de halk nezdinde meşruiyeti kalmıyor. Oysa çok değerli insanlar da var bu çatının altında halktan aldıkları yetki ile orada bulunan. Onlara da yazık oluyor. Zira bir türlü oluşturulan bu statükoyu aşmayı başaramıyorlar. Hoş bıraktım başaramamalarını, üstüne bir de o statükoya ayak uydurmaya çalışıyorlar, ki en kaygı verici de bu oluyor onlar adına. Yazık ki ne yazık..