BİR TARAFI ÖLÜM DİĞER TARAFI İHTİŞAM!

12 Nisan’da Girne’de yapılmakta  olan  bir hastanenin  inşaatından düşen İsmail Aksoy isimli işçi 17 Nisan’da hayatını kaybetti.

Bu 2 ay arayla söz konusu inşaata yaşanan 2. düşme vakası ve 2. ölüm.

Bir emekçi daha ekmek parası kazanmak adına birilerinin sorumsuzluğu yüzünden hayatını kaybetti.

Çoğumuz olaydan bir haber olsak da yine bir ocak daha karardı, yüreklere ateş düştü.

Bu inşaatı üslenen şirket hakkında sotuşturma başlatıldığı duyuruldu.

Hatta inşaatın durdurulduğu da söylendi.

Geçmiş ola tabi.

2 can gitti.

Keşke bu üzücü hadiseler yaşanmadan önce devletin denetim mekanizmaları bu ve benzeri inşaat alanlarını sürekli denetleyip noksanlıkları tespit ederek gerekli tedbirlerin alınmasını sağlayabilselerdi.

Lakin çok net ki böyle bir denetleme mekanizmasına sahip değiliz.

Böyle bir mekanizmanın kurulması çok zor olmasa da yılların ihmali, çarpık ilişkiler maalesef böylesi denetleme mekanizmaları sembolik hale getiriyor.

Ve maalesef insan hayatına önem vermeyen bir düşüncenin ayıbını, utancını ülke olarak yaşyoruz.

Dileğim o ki insan hayatını hiçe sayarak kendine çalışma düzeni kuran her kim olursa olsun, ucu nereye uzanırsa uzansın yapılan bu ihmallerin hesabının yasal yaptırımlarla sorgulanması, hesap sorulmasıdır.

Fakat ilginç olan şu; 12 Nisan’da inşaattan düşen İsmail Aksoy 17 Nisan günü hakkın rahmetine tedavi gördüğü hastanede kavuşur.

Aynı gün yani 17 Nisan’da bu inşaatın mal sahibi konumunda bulunan beyfendi, twitter hesabından söz konusu hastanenin fotoğraflarını paylaşarak şunları yazar.

“Sağlıkta yeni dönem, hastanemizin teknolojik altyapı kurumu başladı.Aydınlığa doğru”

Hayat ne kadar acımasız değil mi?

Bir tarafta o hastane inşaatında ekmek parası için başkalarının  ihmalleri sonucu inşaattan düşüp ölenler, ki bunların bir tanesi de  İsmail Aksoy adlı işçiydi.

Ve bu kısa aralıklarla aynı hastane inşaatından düşüp ölen 2. işçidir.

Bir tarafta da mal sahibinin kendince gurur duymasına vesile olan gelişmeleri sosyal medyada paylaşması.

Yani bir tarafta kimselerin umrunda olmayan ölüm, bir tarafta görkemli inşaatın ihtişamını paylaşmaya çalışan mal sahibi.

Biz ne ara insanlığımızı bu kadar kaybettik diye bir soru sormayacağım elbet.

Zira bu abest olur.

Biliyorum ki, çok uzun süre oldu değerlerimizi yitireli.

Ama yine de yadırgıyorum işte.

Acılar üzerine yükselen inşaatlar.

Yeterli tedbir alınmadığı için güvenlik sağlanamadığı için, insan hayatına önem verilmediği için arka arkaya ölen gariban işçiler.

Ve  aynı gün yükselen bu inşaatın fonksiyonlarından gururla paylaşım yapan mal sahipleri.

Birileri o fonksiyonel özellikleri anlatılan hastanenin inşaatında ekmek parasını çıkartmaya çalışırken başkalarının ihmalleri  sonucu hayatlarını kaybederken, birileri de o inşaatlarla gurur duyduklarını anlatıyorlar her fırsatta.

Bir tarafta can pazarı ve yaşanan ölümler.

Bir tarafta görkemli inşaatlar