BİR RUM TAŞINMAZ MAL KOMİSYONU ALEYHİNDE AİHM’DE DAVA AÇTI

Fileleftheros gazetesi, Loizu’nun açtığı davayla, Taşınmaz Mal Komisyonu’nun, başvuranlara çare bulmaya yeterli olan bir etkin iç yargı organı olmasına itiraz edildiğini yazdı.

Gazete, davanın incelenmesi sırasında, AİHM’nin, “Kıbrıs Cumhuriyeti’nin Tapu Dairesi gibi yasal organlarının tanınması” konusuyla da meşgul olacağını ve Loizu tarafından yapılan başvuruda, şikayet konusu olan noktalardan birinin, TMK’nın, Rum Tapu Dairesi tarafından yapılan “yasal devir işlemini” tanımaması olduğunu kaydetti.

Haberde, AİHM’nin, Türk tarafının bu tezini kabul etmesi halinde, Rum Tapu Dairesi’nin KKTC’deki mal sahipleriyle ilgili işlemleri konusunda geçersiz kılınacağı belirtildi, özetle şunlar kaydedildi:

“Şu anda AİHM’nin önünde, bir Kıbrıslı Rum’un, iki Kıbrıslı Türk avukat aracılığıyla açtığı bir dava bulunuyor. Mahkeme, değişmeyen taktiğini uygulayarak, müdahil tarafları bazı konularla ilgili görüş vermeye çağırdı.

Yani, davalı olan Türkiye’yi ve başvuruyu yapan Rum’un iki Kıbrıslı Türk avukatını. Ancak Kıbrıs Cumhuriyeti’nin de, başvuru yapanın vatandaşı olması münasebetiyle görüş verme hakkı var. Yalnız, şu ana kadar Hukuk Dairesi tarafından, geçmişte Rumların Türkiye aleyhinde açtığı davalarda olduğu gibi, görüş verme konusunda herhangi bir eylemde bulunulmadı.

Dava, Girne doğumlu olan ve şu anda Lefkoşa’da ikamet eden Pavlos Loizu tarafından 7 Ekim 2015’te açıldı. Loizu’nun avukatları, Kıbrıslı Türk Minhan Sağıroğlu ile Feyzi Hansel Sağıroğlu, geçmişte Orams davasında da İngiliz çifti temsil etmişti.

Mahkemeye sunulan detaylar ise şunlar:a) 1974 işgalinden önce (başvuruda Kuzey Kıbrıs’taki askeri operasyonlar olarak ifade ediliyor), başvuru sahibinin ailesi Girne’de yaşıyordu. Ailenin bir evi ve Neoklis Loizu adına kayıtlı iki ticari taşınmazı bulunuyordu. Bu şirketlerin hissedarları da başvuru sahibinin akrabalarıydı.b) 1990 yılında üç taşınmaz başvuru sahibi ile kardeşlerine devredildi.c) 28 Ocak 2003’te, baba ve iki kardeş AİHM’ye başvurdu, ancak 2010 yılında bu başvuru reddedilerek, ‘Taşınmaz Mal Komisyonu’na başvuru yapılması çağrısında bulunuldu.d) Başvuru sahibi, 2010 yılında, kardeşlerinin hisselerini devralması nihayetinde malların tek sahibi oldu ve 23 Eylül 2011’de, ‘Taşınmaz Mal Komisyonu’na başvurdu.e) 20 Kasım 2014’te, ‘Taşınmaz Mal Komisyonu yetkilisi’ tarafından başvuru sahibine, ailenin ikamet etmekte olduğu ev için, diğer iki taşınmazla ilgili taleplerin geri çekilmemesi halinde herhangi bir tazminat ödenemeyeceği konusunda bilgilendirme yapıldı. Başvuru sahibi, bunu, işgal bölgelerindeki Yüksek Mahkeme tarafından, başvuru sahibinin, taşınmazların başta kayıtlı olduğu kişinin yasal varisi olduğunu ispatlaması durumunda tazminat alabileceği konusunda verdiği görüşü göz önünde bulundurarak kabul etti.f) 17 Nisan 2015’te, ‘Taşınmaz Mal Komisyonu’, mutabakata vararak, ailenin ikamet ettiği ev için 270 bin Euro tazminat ödenmesini kararlaştırdı. Bu miktar, hala ödenmedi.”.