AHISKA TÜRKLERİNİN AHI…

Rus – Türk ilişkileri iyice gerildi… İnatlaşma başladı! Tayyip Bey sazı, Putin balalaykayı tıngırdayıp duruyorlar… Birinin türküsü uzun hava, ötekinin “ ahhhKatuşa…” Putin, “ akılsız Türklere “ karşı karizmayı çizdirmek istemiyor! Rus milliyetçiliği kaşıyıp duruyor! Tayyip Bey daha keskin! “ Işid’ten petrol aldığımızı ispatlasın, bu makamda durmam!!!” diyor… Hangi makamda? “- Cumhurbaşkanlığından istifa ederim” demeye getiriyor! Hıııhhh… Putin’e fena geçirtti… Şimdi hem Türk kamuoyu, hem Ruslar beklentiye girdi! Putin’in elinde kanıtlar olmalı ki, iddiasında ısrarlı… Kanıtlarsa Tayyip Bey gerçekten ‘ o makamı ‘ bırakır mı? Iıııhhhh… Bırakmaz! “ – Düzmece, sahte kanıtlarla karşıma çıkma şerefsiz…” der, işin içinden sıyrılır! *** Kısacası cancağızlarım… Bu, ikiz kardeş kadar birbirlerine benzeyen devlet başkanları sayesinde, devletler arasındaki diplomatik ilişkiler, “ diplomasız münasebete “ dönüştü… Başta Obama olmak üzere, tüm devlet ve hükümet adamları ikilinin tokuşmasını ibretle seyrediyorlardır… Şimdi, hepiniz aynı soruyu soruyorsunuz; “ ne olacak bu işin sonu?” İçimde kalmasın, hemen söylüyorum… İki kutuplu dünya yine kurulacak sonuçta… Neyin sonucunda? Avrupa, ABD kapitalizmi ve Asya’nın aslanları kapışınca… Olay adım adım ona gidiyor, lütfen fark edin! Putin, eski Sovyetler Birliğini, “ büyük Asya” birliğine dönüştürmek için Çin ile birlikte hareket ediyor! Bizi ve Türkiye’yi ilgilendiren, bu iki kutuplu dünyanın neresinde yer alacağımızdır… Kamplaşma, sol – sağ kamplaşması değil, “bölgesel çıkar “ kapışmasıdır… *** Düşmanlık ve husumetlerin devamı, her zaman eskilerin anımsanmasını ve gündem haline getirilmesini tetikler… Örneğin; Türkiye’nin Ahıska Türklerinin dramını hatırlaması gibi… 1944 yılının Kasım ayında, Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreteri Stalin’in emriyle Türkiye sınırında, Gürcistan’daki Ahıska bölgesindeki Türkler bir gecede trenlere doldurularak Orta Asya bölgelerine sürülmüşlerdi… Çok soğuk, her tarafın karla kaplı kara kışta; uzun, kasvetli, yorucu ve boğucu tren yolculuğu esnasında ve sonrasında binlerce Ahıskalı hayatını kaybetmişti… Bu, bir soykırımdı… Bu vahşeti bu güne kadar hiç gündeme getirmeyen Türkiye, şimdi Ahıska Türklerini hatırladı… *** Azerbaycan’da bulunduğumuz 1969 yılında, Bakü’nün yüz km. uzağında bir kolhozda (*) yerleşmiş Ahıska Türklerini tanıma fırsatı bulmuştuk… Bizi yaşadıkları köylerine davet etmişlerdi… Konukseverlikleri muhteşemdi… Birlikte götürdüğümüz bazı kitapları onlara hediye etmiştik… Ve o gün bu gündür, sürgünden hayatta kalanlar eski topraklarına dönmek için mücadele ediyorlar… 1944 yılındaki sürgünden günümüze ulaşan keskin bir çığlıktır Ahıska Türkleri… (*) Sovyetler Birliğinde kolektif çiftlik!