4 BAKAN YİNE Mİ BAKACAK?

Kıbrıs Türk halkı kulağının Ankara’da çekilmesine alıştı. Biz yıllarca Türkiye ile mütekabiliyet esasında ilişki talep ettik. Oysa siyasiler umursamadı. Besleme olduk, Kör yiyici olduk, Türkiye’nin parasını harcayan şımarıklar olduk. Anası büyürken, yaşlanırken yavrusu hiç büyüyemedi. Yollar yapıldı, köprüler yapıldı, hatta külliyeler yapıldı benim topraklarımda. Koltuklar değişti, koltuktakiler değişti, Ancak mentalite değişmedi. Üstelik iktidarlarda olan siyasi görüş bile sözde değişti. Biz sağcıları da, solcuları da gördük meclis kürsülerinde veya bakan koltuklarında. Ancak büyüyemedi bu Kıbrıs Türkü. Yavru kalmaya devam etti ve mutsuz olmadı. 1983 yılında, yani KKTC’nin kurulduğu gün doğanlar neredeyse 33 yaşına geldi. KKTC’nin kuruluşu sonrasında dünya coğrafyasında birçok devlet varlık gösterdi. Üstelik bunların birçoğunun KKTC’den çok daha genç olmasına karşın, çok daha güçlü siyasi yapılarda olduğunu gördük. Ancak biz hiçbir zaman yavru olmaktan kurtulamadık ve bahanemiz hep hazırdı. Tanınmak. Türkiye dışında kimsenin bizi tanımadığı. Hatta Kıbrıs Cumhuriyeti bayrağı defalarca dalgalandı Türkiye’nin farklı kentlerinde. Kıbrıs Cumhuriyeti bayrağına selam bile durdu bizi tanıdığını iddia eden ve Kıbrıs Cumhuriyeti’ni tanımayan Türkiyeli yetkililer. İşte böyle gelgitlerin yaşandığı yıllar yılları kovaladı. Biz hala kendi rüştümüzü, sünnetçi korkuları ile maaş kozları ile, ÖRP denen siyasi partilerin bile bir gecede kurulduğu ve hükümete sokulduğu zamanların sonrasında ispatlayamadık. Bir kez daha kozlarımızı Ankara ile paylaşıyoruz. Bu kez gündemde su konusu var. Karar yine oradan çıkacak. Bizim lehimize veya aleyhimize olacaklar orada karar verilecek. Biz yeniden devletçilik oyunu oynayacağız. KKTC sonsuza kadar yaşayacak naraları atacak birileri yine. Tıpkı 1950’lerdeki Türkiye’deki moda slogan “Kıbrıs Türk’tür, Türk kalacak” sloganı gibi…. Kıbrıslı Türkler ile ilgili her kararın Ankara’dan çıkmasına bu topraklar üzerinde sevinen o kadar çok insan var ki şaşmamak elde değil. Üstelik o kişiler onur veya gurunun rahatsızlığını da yaşamıyorlar. Kıbrıslı Rumların, “Kıbrıs Türkleri ile ilgili her kararın Ankara’da alındığı” yönündeki eleştirilerine sert şekilde biz karşı durmaya çalışsak da aslında gerçeğimizi ne olduğu gayet net şekilde ortada. Kendi üretimi olmayan, üstelik ithalat ve ihracat rakamları bile birbirini tutmayan bu garip ülkenin en üst mevkideki kişileri bir kez daha sınav veriyor. Kuşkusuz Kıbrıs Türk tarihinin gelmiş geçmiş en kötü sınavı, başbakanımıza, bir diğer ülkenin başbakanın kameralar önünde sorduğu “maaşın ne kadar?” şeklindeki soruydu. Başbakan maaşını söylemekten geri durmayarak, “sizin maaşınız ne kadar?” diye soramamıştı. İşte böyle dönemeçlerden geçen, her sıkıştığında anasına koşan siyasiler müzakere masasına oturuyor. 4 Bakan birden gitti. 4 Bakan, bakacak. Soru basit, “yine mi bakacaklar? Yalnızca bakacaklar mı? Cevap uzakta değil. İyi bir hafta geçirmeniz temennisi ile.